Τα πέτρινα γεφύρια του Γυθείου
Η ανάγκη επικοινωνίας και ιδίως σε κακοτράχαλες και δύσβατες περιοχές της υπαίθρου και ιδιαίτερα η διάβαση από ρεματιές, χείμαρους και μικρά ή μεγάλα ποτάμια, δημιούργησαν την ανάγκη κατασκευής των γεφυριών. Τα πρώτα πέτρινα γεφύρια ήταν πλέον γεγονός.
Πετροκτιστάδες και σμιλευτές της πέτρας ήταν οι δημιουργοί αριστουργημάτων τέχνης και κομψότητας, μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής που άντεξαν και αντέχουν στο χρόνο κάτω από αντίξοες συνθήκες και ιδιαίτερα επικίνδυνα και άστατα καιρικά φαινόμενα. Καμάρες από, τοξοτά περίτεχνα μνημεία, τα πέτρινα γεφύρια, ανάγκες και έργα μιας άλλης εποχής εξακολουθούν να μαγνητίζουν το βλέμα και την ψυχή μας χωρίς να προσβάλουν την αισθητική του χώρου, αντίθετα, τα μονότοξα, δίτοξα, τρίτοξα ή και πολύτοξα αυτά γεφύρια εξακολουθούν να φαντάζουν στολίδια πολύτιμα στους τόπους που έχουν δημιουργηθεί και μνημεία αναφοράς και επισκεψιμότητας.
Στα όρια του Δήμου Γυθείου διασχίζουν και εκβάλουν δυο ποταμάκια. Είναι ο Σμύνος ποταμός ο γνωστός ως Μπαρδούνιας ή Μπαρδουνοπόταμος ή Μακρύ Ποτάμι που ξεκινάει, από τα σπλάχνα του Ταϋγέτου, τις πηγές της Άγιας Μαρίνας στην Άρνα, διασχίζει όλα τα Μπαρδουνοχώρια και χωριά του Γυθείου για να συναντήσει τη θάλασσα στην παραλία του Μαύρο βουνίου. Τα πέτρινα τοξοτά γεφύρια στο Μυλο Αγ. Νικολάου, στη Στάρα Προσήλιου και στο Αρχοντικό ανήκουν στο Δήμο Σμύνου.
Στα όρια του Δήμου Γυθείου υπάρχουν σήμερα δύο, στη Μοναχή Συκιά και στον Κάμπο Μαυροβουνίου.
Ένα άλλο ποτάμι, ο αρδέλης που έρχεται από τους Κουμάνους. Τάραψα και εκβάλει στη Σελινίτσα, το πέτρινο γεφύρι, τρίτοξο. που ήταν στο δρόμο Γυθείου Σκάλας καταστράφηκε μετά από μία τρομερή κατεβασιά το Γενάρη του 1969.
Στη παραλία, στο Βαθύ και σπς Καμάρες οι χείμαροι που εκβάλουν εκεί κατέστησαν αναγκαίο το κτίσιμο γεφυριών για την διευκόλυνση της κυκλοφορίας στον παράλιο δρόμο από Γύθειο προς όλη την προσηλιακή Μάνη. Έτσι έχουμε δυο γεφύρια στο Βαθύ και ένα στις Καμάρες.
ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΥΘΕΙΟΥ
Συμεών Χ. Χατζηχαραλάμπους- Δημοσιογράφος