Στον Σαγγιά και τα Κιόνια

 

Ο βράχινος εξώστης μάς δίνει θέα προς τον Κότρωνα, το γύρισμα του καινούργιου δρόμου στο ακρωτήρι για το Σκουτάρι και στο βάθος η Σκάλα και η Νεάπολη

 

Μία τροχιά ανακάλυψης, μία πεζοπορική διαδρομή στα ψηλά της Μάνης, στοχεύει να μας δώσει κάτι το διαφορετικό.

Από την Κοκάλα στρίβουμε επάνω στον μυχό του βουνού όπου φαίνονται αρκετά πυργόσπιτα, ψηλά εκεί στα Κορακιάνικα, με σκοπό να βρεθούμε επάνω στα οροπέδια. Κακός τσιμεντόδρομος, χώμα με λακκούβες, δίπλα στη χαράδρα παμπάλαιες ξερολιθιές με γκριζόσταχτη πέτρα υπάρχουν διάσπαρτες παντού και βέβαια τα πυργόσπιτα συναγωνίζονται σε ύψος το ένα το άλλο.

Η θάλασσα ξεμακραίνει χαμηλά κάτω, απέραντη και υπέρμακρη η στεριανή διείσδυση στο σμιγοπέλαγο του Αιγαίου με το Ιόνιο, γιγάντιες οι φραγκοσυκιές, με τη διαδρομή να παίζει ανάμεσα στο χαραγμένο και το αχάρακτο.

Μονοπάτια οριοθετημένα με πέτρα αιώνων, κοιτάς κάτω χαμηλά για να δεις το Σολοτέρι και πάνω ψηλά (!) τα Κύθηρα στο μάκρος τους, καθώς τα παιχνίδια του ορίζοντα κάνουν τα δικά τους παράξενα οπτικά τερτίπια...

Η πεζοπορική μας αναζήτηση εξελίσσεται στον χρόνο, έχουμε δύναμη και πίστη, αναγκαία στοιχεία στην πύρινη εχθρότητα του ήλιου και στοχεύουμε πάντα να βρούμε αυτό που δεν βρήκε ο Παυσανίας!

Μεσσηνιακός και Λακωνικός Κόλπος. Προσηλιακή Μάνη και Μέσα Μάνη. Τώρα ο τεράστιος βράχινος εξώστης μάς δίνει θέα προς τον Κότρωνα, το γύρισμα του καινούργιου δρόμου στο ακρωτήρι για το Σκουτάρι και βέβαια στο βάθος η Σκάλα μέχρι πέρα βαθιά τη Νεάπολη.

Στα νότια η χερσόνησος της Μάνης, μ αυτήν τη φοβερή ποικιλία στο ανάγλυφο και το πολυδαίδαλο της ακτογραμμής, συγγενεύει με τη θάλασσα μέσα από παράξενες καμπύλες, όπως παράξενα φαντάζουν για τους πολλούς και τα έθιμα των ντόπιων.

Πάμε προς τον Χαλόπυργο, και λίγο χαμηλότερα επιτέλους στα Κιόνια, σ' έναν αρχαίο ερειπωμένο πια δίστηλο δωρικό ναό, άγνωστο για τους περισσότερους αρχαιολόγους με το φόντο της θάλασσας να δένει με την γκρίζα πέτρα και οι πεσμένοι κίονες και οι ορθογωνικοί μεγάλιθοι να αποζημιώνουν τους αναζητητές δειγμάτων αρχαϊκού τρόπου ζωής...

Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι όλη η ιστορία έχει μεγάλες δόσεις περιπέτειας, αφού η δράση και η ενέργεια που απαιτείται μεταφράζεται σε μια αρκετά κοπιαστική πορεία προσέγγισης και επιστροφής.

Με βήμα ταχύ τώρα προς την παμπάλαια Μονή της Κοίμησης της Θεοτόκου που ξανοίγεται μπροστά μας... Αγαλλίαση, ξαποσταίνουμε στη φοβερή δροσιά της σκιερής πηγής εδώ στη θέση Κουρνός, όπου αρχαίο μονοπάτι, μάλλον δρόμος λιθόστρωτος και τεράστιος, συνέδεε τα Κιόνια με τη Μονή Κουρνού και εμείς τώρα να αφήνουμε τα χνάρια μας επάνω του!

Πολύ αργότερα και μέσω κυκλικής διαδρομής περνάμε τη Βίγλα, κοντοστεκόμαστε στο Εξω Νύφι για να στείλουμε μία τελευταία ματιά εκεί που το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Να γίνουμε δηλαδή πρόσκαιροι επιβάτες μίας χρονομηχανής και με άμετρη φαντασία να αισθανθούμε σύγχρονοι του Παυσανία...

17/06/2011